VCD (Video Compact Disc)
Pierwszym bardzo popularnym standardem zapisu filmów z towarzysz±cym d¼wiêkiem by³
VCD. Filmy zapisywane by³y na zwyk³ych p³ytach CD o pojemno¶ci 700MB, d³ugo¶æ filmu to maksymalnie 80 minut.
Zastosowano tu kompresjê zapisu wed³ug standardu MPEG-1. Jako¶æ nagrania jest porównywalna do kaset VHS, jednak na skutek zastosowania kompresji, obraz wydaje siê bardziej rozmyty z utrat± niektórych szczegó³ów. Oprócz materia³u wizyjnego p³yty VCD mog± zawieraæ proste menu, podrozdzia³y i selekcjê scen.
P³yty VCD s± nadal czêsto stosowane np. jako gad¿et dodawany z czasopismami, ze wzglêdu na kompatybilno¶æ z wszystkimi odtwarzaczami DVD.
SVCD (Super Video Compact Disc)
Nastêpc± standardu VCD jest SVCD. Zastosowano tu zmodyfikowany system kompresji danych
MPEG-2. Jako¶æ obrazu mo¿e byæ lepsza ni¿ w VCD pod warunkiem, ¿e w procesie nagrywania zastosowana zostanie wy¿sza rozdzielczo¶æ. Ostatecznie jako¶æ zale¿y te¿ od ilo¶ci nagranego materia³u na p³ycie, im wiêcej tym ni¿sza jako¶æ. Zazwyczaj p³yty SVCD zawieraj± 60 minut filmu w dobrej jako¶ci. Oprócz materia³u wizyjnego p³yta mo¿e zawieraæ maksymalnie do dwóch ¶cie¿ek d¼wiêku i czterech ¶cie¿ek z napisami do filmu.
Standard ten umo¿liwia tworzenie skomplikowanych systemów menu, rozdzia³ów i selekcji scen.
DVD (ang. Digital Versatile / Video Disc)
P³yty DVD mimo tych samych wymiarów umo¿liwiaj± zapis wiêkszej ilo¶ci danych. Zwiêkszenie pojemno¶ci p³yty uzyskano dziêki innej strukturze no¶nika i zwiêkszenia jego gêsto¶ci
oraz kompresji MPEG-2. W przypadku p³yt CD ¶cie¿ki zapisywane s± na dysku spiralnie w jednej p³aszczy¼nie. W p³ytach DVD zapis jest mo¿liwy na kilku poziomach. Dostêp do ni¿szej warstwy uzyskuje siê za po¶rednictwem materia³u, który czê¶ciowo odbija, a czê¶ciowo przepuszcza ¶wiat³o. Dostêpne s± te¿ p³yty dwustronne.
Aby odczytywaæ informacje ze spiralnie u³o¿onych ¶cie¿ek o wiêkszym zagêszczeniu w odtwarzaczach DVD stosuje siê czerwony laser pó³przewodnikowy o d³ugo¶ci fali 635-650nm i soczewki o wiêkszej zdolno¶ci skupienia wi±zki ni¿ w przypadku lasera na podczerwieñ do CD.
Jako¶æ filmu zale¿y od ilo¶ci zapisanego materia³u, przy ma³ej rozdzielczo¶ci i wysokim wspó³czynniku kompresji na p³ycie DVD mo¿na zapisaæ kilka godzin filmu w jako¶ci kasety VHS. Dobr± jako¶æ uzyskuje siê nagrywaj±c do 120 minut filmu na p³ycie o pojemno¶ci 4,7GB.
Standard DVD umo¿liwia zapis równolegle z filmem do 8 niezale¿nych ¶cie¿ek d¼wiêku w ró¿nych formatach (np. PCM, AC-3, MPEG-2) oprócz d¼wiêku stereofonicznego mo¿liwy jest d¼wiêk dookólny Dolby Digital lub DTS.
P³yta DVD mo¿e zawieraæ wersje jêzykowe w postaci napisów (subtitling) maksymalnie do 32 jêzyków, zaawansowane systemy menu oraz zabezpieczenia przed dzieæmi. Na p³ycie mo¿e byæ zakodowany region dla którego dana p³yta mo¿e byæ dostêpna. Odtwarzacze DVD sprzedawane w danym regionie ¶wiata maj± domy¶lnie zapisane blokady uniemo¿liwiaj±ce ogl±danie p³yt z innego regionu, ma to na celu ochronê praw autorskich. Zabezpieczenia te jednak mo¿na w prosty sposób obej¶æ, wiêc jest to tylko czê¶ciowe utrudnienia.
Dodatkowo na p³ycie DVD s± dane nadmiarowe, wykorzystywane w korekcji b³êdów dla porysowanych p³yt. Zastosowano tu system to RSPC (Read Solomon Product Code), polega on na sprawdzaniu bajtów parzysto¶ci w pakietach, liczonych poziomo i pionowo.
oznaczenie |
rodzaj i pojemno¶æ p³yty: |
DVD-5 |
jednostronna, jednowarstwowa 4.37 GB (Single sided
single layered) |
DVD-10 |
dwustronna, jednowarstwowa 8.75 GB (Double sided
single layered) |
DVD-9 |
jednostronna, dwuwarstwowa 7.95 GB (Single sided
dual layered) |
DVD-18 |
dwustronna, dwuwarstwowa 15.9 GB (Double sided dual
layered) |