Odbiornik telewizyjny
Telewizor to urządzenie przeznaczone do zdalnego odbioru ruchomego obrazu. Jego zasada działania opiera się na wyświetlaniu kolejnych nieruchomych półobrazów z częstotliwością 25Hz lub większą. W efekcie, na skutek ograniczonej reakcji oka ludzkiego, obraz odbierany jest jako płynny bez efektu migotania. Aby przesyłać ruchome obrazy na odległość, każda pojedyncza klatka filmu musi być analizowana przez kamerę kolejno punkt po punkcie. Informacje o ich właściwościach przesyłane są w liniach. Pojedynczy obraz składa się z dwóch półobrazów, a te są składane z linii parzystych lub nieparzystych. W zależności od standardu obraz może się składać z: 625, 525 lub większej ilości linii.
Obraz tworzony w odbiorniku telewizyjnym rysowany jest na ekranie dokładnie tak jak był analizowany po stronie nadawczej. Zgodność tą zapewniają układy synchronizacji poziomej i pionowej. Dodatkowa informacja o kolorze zakodowana jest w sygnale chrominancji. Wszystkie te impulsy są odpowiednio sumowane tworząc zespolony sygnał wizji.
Program telewizyjny nadawany jest w paśmie VHF i UHF podzielonym na kanały. W obrębie każdego kanału może być przesyłana częstotliwość nośna zmodulowana sygnałem wizji, fonii i innymi tak jak: sygnałem stereofonii, teletekstu itp.